19 lutego 2017 r., w wieku 84 lat zmarł Umberto Eco, wybitny włoski pisarz.
Umberto Eco był semiotykiem i filozofem, ale zasłynął przede wszystkim dzięki swoim esejom, a także monumentalnym i wybitnym powieściom. Czytelnicy cenili jego niepowtarzalny styl i sposób budowania narracji wymagający od autora zaawansowanych badań kultury.
Jego najbardziej znanym dziełem jest bez wątpienia „Imię róży” (opublikowane w 1980 r.). Natychmiast stała się ona światowym bestsellerem. Została przetłumaczona na 44 języki i ukazała się w nakładzie ponad 30 milionów egzemplarzy.
Eco podkreślał, że pisze książki dla czytelników „na dwa tysiące najbliższych lat”. – Piszę z myślą o okresie, gdy tych, którzy mnie krytykują, nie będzie już na świecie – mówił w wywiadzie dla dziennika „La Repubblica” z okazji swych 80. urodzin.
Poza „Imieniem Róży” Eco jest także autorem innych cenionych powieści jak „Wahadło Foucaulta” (1988), „Wyspa dnia poprzedniego” (1994), „Baudolino” (2000), „Tajemniczy Płomień królowej Loany” (2004) oraz „Cmentarz w Pradze” z 2010 roku.
Pytany przez „La Repubblica” o to, jak daje sobie radę w życiu ze swoim sukcesem, Eco odparł: „mam zawsze wyłączony telefon komórkowy i trzymam się od tego jak najdalej”. Opowiedział też, że przez wiele lat planował napisać dzieło filozoficzne na temat śmiechu, ale potem uświadomił sobie, że nie jest w stanie tego zrobić. Mimo to sam rozpuścił plotkę, że nad tym pracuje – aby, jak żartował, kiedyś mogły powstać prace naukowe o jego nienapisanym traktacie.
50 tysięcy książek
Był wielkim intelektualistą i bibliofilem. W swoim domu w Mediolanie i domku letnim w Urbino miał zgromadzić ponad 50 tys. książek. Słynął też z zaangażowania we włoskie życie publiczne. Nie stronił od krytyki polityków i Kościoła, w 2010 r. porównał ówczesnego włoskiego premiera Silvio Berlusconiego do Adolfa Hitlera.
W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim komunikacją społeczną. Jako semiotyk znany był badań wszelkich przejawów cywilizacji poprzez ich ujęcie w kategoriach znaku w otoczeniu innych znaków i ich powiązań.
Eco był także jednym z najbardziej utytułowanych naukowców świata – jest doktorem honoris causa kilkudziesięciu uczelni i laureatem takich nagród jak: Premio Strega, Marshall McLuhan Award – Unesco Canada and Teleglobe, Premio Bancarella, Kenyon Review Award oraz komandorem francuskiej Legii Honorowej.
POLECAMY W ZBIORACH POWIATOWEJ BIBLIOTEKI
,,Imię Róży”
,,Pięć pism moralnych”
,,Nieobecna struktura”
,,O bibliotece”
,,Historia piękna”
,,Tajemniczy płomień Królowej Loary”
,,Sztuka i piękno w średniowieczu”
,,Historia brzydoty”
,,Temat na pierwszą stronę”
Źródło:
· Newsweek.pl
· Świat
opracowała: E.J.W
