10. rocznica śmierci Tadeusza Różewicza

10. rocznica śmierci Tadeusza Różewicza

Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 r. w Radomsku, jako czwarty z pięciu synów Stefanii Marii zd. Gelbard i Władysława Różewicza. Uczęszczał do Gimnazjum im. Feliksa Fabianiego w Radomsku, w którym uzyskał małą maturę. Wybuch wojny pokrzyżował i przerwał jego starania o przyjęcie do Liceum Leśnego w Żyrowicach i szkoły Marynarki Handlowej w Gdyni.
Młody Różewicz podjął pracę jako goniec i magazynier w Kreishauptmannschafcie w Radomsku, potem jako pracownik magistracki w kwaterunku, w końcu został uczniem stolarskim w Fabryce Mebli Giętych Thonet.
W 1942 r. wstąpił i został zaprzysiężony w AK pod pseudonimem „Satyr”. Trafił do oddziałów leśnych, walczył od czerwca 1943 r. do początków listopada 1944 r. na terenie powiatów radomszczańskiego, koneckiego, włoszczowskiego, opoczyńskiego i częstochowskiego. Równocześnie tworzył – pisał wiersze i prowadził pismo „Czyn Zbrojny”.
Tuż po wojnie Tadeusz Różewicz mieszkał w Częstochowie, gdzie poznał Juliana Przybosia, który ściągnął go do Krakowa. Młody poeta zdał tam maturę i został studentem historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiów jednak nie ukończył.

Różewicz przyjaźnił się z reprezentantami neoawangardy krakowskiej: Tadeuszem Kantorem, Jerzym Nowosielskim, Andrzejem Wróblewskim, Andrzejem Wajdą. W 1950 r. udało mu się wyjechać na rok do Budapesztu. Po powrocie, nie mając szans na własne mieszkanie, przeniósł się do Gliwic, gdzie poślubił Wiesławę Kozłowską (z którą przeżył później 75 lat) i doczekał się dwóch synów: Kamila i Jana.
Poeta bardzo dużo podróżuje: w 1956 r. wyjeżdża do Mongolii, rok później do Paryża, a w kolejnym roku do Chin (w ciągu kilkunastu lat spędzonych w Gliwicach ponad 20 razy wyjeżdżał za granicę). W 1968 r. przenosi się do Wrocławia, w którym pozostaje kolejne 46 lat swojego życia – aż do śmierci.
Tadeusz Różewicz
zmarł 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu, ale nie został tam pochowany. Zgodnie z ostatnią wolą poety, który był miłośnikiem Karkonoszy – jego prochy zostały złożone na maleńkim cmentarzu tuż przy kościele Wang, sprowadzonym do Karpacza w 1842 roku z norweskiej miejscowości Vang.

Najważniejszym, najbardziej znanym i ceniony dziełem Tadeusza Różewicza jest Kartoteka dramat z 1960 r. Na uwagę zasługują też inne dramaty poety: Grupa Laokoona (1962), Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja (1964), Wyszedł z domu (1965), Śmieszny staruszek (1965), Stara kobieta wysiaduje (1969), Akt przerywany (1970), Rajski ogródek (1971), Na czworakach (1972), Białe małżeństwo (1975), bardzo kontrowersyjne Do piachu (1979), Pułapka (1982), Kartoteka rozrzucona i Palacz (1997); zbiory opowiadań: Opadły liście z drzew (1955), Przerwany egzamin (1960),Śmierć w starych dekoracjach (1970), Wędrówka wędrowca (1975), Te kwiaty (1983), Flagi (2013); około 60 zbiorów wierszy i poematów, w tym prekursorskie Echa leśne (1944), tomiki Niepokój (1947, tu też Ocalony), Czerwona rękawiczka (1948), Srebrny kłos (1955, tu m.in. Przepaść), Formy (1958, tu List do ludożerców), Zielona róża (1961, wyd. wraz z Kartoteką), Głos Anonima (1961, tu Et in Arcadia ego), Nic w płaszczu Prospera (1962), Duszyczka (1977), Zawsze fragment (1996), Zawsze fragment. Recycling (1998, nagroda Nike), Matka odchodzi (1999, nagroda Nike), Nożyk profesora (2001, nagroda Nike), Wyjście (2004, nagroda Nike), Nauka chodzenia. Gehen lernen (2007), Kup kota w worku. Work in progress (2008).

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

Właściwym celem książek jest zmusić umysł, żeby myślał po swojemu.

Cecil Morley

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich obchodzimy corocznie 23 kwietnia. Święto ustanowione w 1995 roku przez UNESCO ma na celu promocję czytelnictwa, edytorstwa i ochronę własności intelektualnej prawem autorskim.

Według badań Biblioteki Narodowej w 2023 zanotowano WZROST CZYTELNICTWA O 9 PUNKTÓW PROCENTOWYCH.

43% Polaków przeczytało w 2023 roku co najmniej jedną książkę. To wzrost o 9 p.p., najwięcej od 10 lat. Wzrosło także zainteresowanie bibliotekami, szczególnie u młodych mężczyzn w wieku 25–39 lat. Stopniowo zmienia się też sposób pozyskiwania informacji o książkach. Coraz większą rolę odgrywa Internet, a szczególnie serwisy społecznościowe.

W 2023 roku lekturę co najmniej jednej książki w ciągu dwunastu miesięcy poprzedzających badanie zadeklarowało 43% badanych, o 9 p.p. więcej niż wdwóch ostatnich latach, najwięcej od 10 lat. To wyraźnie więcej niż w poprzednich latach – poza rokiem 2020 wskaźnik ten przez niemal całą dekadę utrzymywał się na niższym poziomie. Ten wzrost jest szczególnie dobrze widoczny, jeśli weźmie się pod uwagę wyniki pomiarów wykonanych przez Bibliotekę Narodową w latach 2021 i 2022

W tym roku święto odbywa się pod hasłem „Czytaj po swojemu”.

Uczcij z nami „urodziny” książki ;)

Zapraszamy!

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
Międzynarodowy Dzień Ziemi

Międzynarodowy Dzień Ziemi

22 kwietnia setki milionów ludzi na całym świecie będzie świętować Dzień Ziemi. Idea troski o niebieską planetę łączy ludzi niezależnie od narodowości, wyznania, zawodu, wieku czy innych kategorii różnicujących.

Dzień Ziemi, znany też jako Światowy Dzień Ziemi lub Międzynarodowy Dzień Ziemi, jest największym świętem ekologicznym obchodzonym corocznie od 1970 w celu promowania ochrony środowiska, poszerzania świadomości ekologicznej i inspirowania do życia w zgodzie z naturą.

Dom dla wszystkich żywych stworzeń. Niepowtarzalna planeta, jedyna w swoim rodzaju we wszechświecie. Ziemia – arcydzieło stworzenia. Wszyscy używamy wszystkiego, co daje nam nasza planeta: wody, powietrza, światła słonecznego, temperatury, roślin, zwierząt, oceanów i gór. Niestety Ziemia i całe środowisko są konsekwentnie niszczone przez nas – ludzi. Istotnie, dla każdego z nas bardzo ważne jest, abyśmy to zrozumieli i podjęli działania, aby temu zapobiec. Dlatego Dzień Ziemi jest koniecznością.

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim

81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim

19 kwietnia – 16 maja 1943 r.

W 1940 roku, władze niemieckie postanowiły zorganizować getta dla ludności żydowskiej. Największe z nich zostało utworzone 2 października 1940 roku w Warszawie. Jego powierzchnia miała ponad 300 ha, było otoczone ceglanym murem o długości 18 km. Do 16 listopada 1940 roku, gdy władze niemieckie zamknęły dostęp do getta, na jego terenie znalazło się ponad 350 000 Żydów. W ciągu kilku miesięcy do Warszawy kierowane były liczne transporty ludności żydowskiej z dystryktu warszawskiego, z ziem wcielonych do III Rzeszy oraz innych okupowanych obszarów. Od listopada 1940 roku getto było izolowane od pozostałej części Warszawy. Aby zapobiec pojawiającym się przypadkom ucieczek, okupanci wprowadzili w listopadzie 1941 roku przepisy karzące śmiercią zarówno Żydów, którzy samowolnie opuścili teren getta, ale również osoby, które udzielały im pomocy.

Nadzór nad gettem sprawowały niemieckie władze okupacyjne. Podlegała im Rada Starszych (Judenrat), na czele której stał Adam Czerniaków. Wśród wielu podległych mu urzędów i instytucji ważną rolę pełniła Żydowska Służba Porządkowa.

Nastawienie władz niemieckich na maksymalną eksploatację ekonomiczną Żydów, ograniczenia w dostępie do żywności oraz znaczny wzrost cen spowodowały stopniowe pogarszanie się sytuacji ludności getta. Powszechnym zjawiskiem był głód i choroby, w wyniku których, w latach 1940-1942 zmarło co najmniej 83 000 osób.

22 lipca 1942 roku Niemcy rozpoczęli deportację więźniów getta do obozu zagłady w Treblince. Zginęło tam niemal 300 tys. warszawskich Żydów. Jesienią 1942 roku w tzw. getcie szczątkowym pozostało już tylko kilkadziesiąt tysięcy Żydów. Byli to głównie ludzie młodzi i w sile wieku, bez rodzin, zatrudnieni w niemieckich warsztatach produkcyjnych, tzw. szopach. W tych warunkach, gdy nie pozostawało już nic do stracenia, wśród żydowskiej młodzieży narodziła się myśl o zbrojnym oporze.

19 kwietnia 1943 r.

Żołnierze z Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) i Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW) stawili zbrojny opór wkraczającym do getta warszawskiego siłom niemieckim. Tym samym rozpoczęli powstanie, które nie miało szans na zwycięstwo. Ich celem była godna śmierć w walce. Był to ostatni akt tragedii warszawskich Żydów, masowo wywożonych na śmierć do Treblinki.

Powstanie trwało niespełna miesiąc, a jego tragicznym epilogiem było wysadzenie 16 maja 1943 r. przez Niemców Wielkiej Synagogi na Tłomackiem. To właśnie wtedy dowodzący akcją tłumienia powstania generał SS Jürgen Stroop napisał w swoim raporcie: „Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie już nie istnieje!”.

Powstanie w getcie było jednym z pierwszych po zakończeniu Kampanii Polskiej w 1939 roku, masowych wystąpieniem przeciwko okupacji niemieckiej. Powstańcy, którzy brali udział w walkach w getcie, choć nie mieli realnej możliwości odniesienia sukcesu w tej walce, stali się symbolem oporu ludności żydowskiej wobec działań władz niemieckich. Większość z nich zginęła, jedynie kilku grupom udało się uciec z getta i znaleźć schronienie na aryjskiej stronie. Cześć z nich wzięła później udział w powstaniu warszawskim.

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF

Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej

uid_679cbc242e34a018effc47a0df7cc7fb1649782016967_width_1920_play_0_pos_0_gs_0_height_1080

 

 

13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – polskie święto państwowe obchodzone co roku, uchwalone 14 listopada 2007 roku przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej poprzez aklamację, w celu oddania hołdu ofiarom zbrodni katyńskiej.

Wiosną 1940 roku, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Radzieckiego, z dnia 5 marca 1940 roku, NKWD dokonało zbrodni w Katyniu, Twerze, Charkowie i Kijowie na co najmniej 21 tysiącach obywateli Polski. Wśród zamordowanych byli oficerowie i funkcjonariusze m.in. Wojska Polskiego, Policji i Straży Więziennej, a także urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Stanowili elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy. Jeńcy ginęli od strzału w tył głowy. Ofiary zostały pogrzebane w zbiorowych, bezimiennych mogiłach w Katyniu, Charkowie oraz Miednoje. Egzekucje trwały od kwietnia do maja 1940 r.

Wiosną 1943 roku Niemcy opublikowali informację o odkryciu w ZSRR masowych grobów polskich oficerów wojska, funkcjonariuszy policji, więzienników. Związek Radziecki przyznał się do popełnienia tej zbrodni, ale dopiero po 50 latach od dokonania mordu, tj. 13 kwietnia 1990 roku, kiedy to przekazano listy transportowe NKWD w ręce władz polskich. Na pamiątkę tego wydarzenia dzień 13 kwietnia obchodzony jest jako Światowy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.

Pamiętamy!

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF

Dni zawilca 2024

Plakat Dni zawilca 024

15 – 17 kwietnia – „Obserwujemy ptaki Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego „, „Rośliny miododajne na szlakach WPK”

Zajęcia poprowadzą pracownicy Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych w Chełmie i Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie i Wydział Rolnictwa, Leśnictwa i Środowiska Starostwa Opolskiego

Scenariusz zajęć: podział dzieci na dwie grupy , pierwsza uczestniczy w zajęciach ornitologicznych, druga przyrodniczych, później zamiana

  • Obserwowanie i rozpoznawanie ptaków za pomocą lunety, lornetek i przewodników o ptakach.
  • spacer połączony z nauką i rozpoznawaniem roślin pożytecznych pszczołom i innym owadom zapylającym z zestawem młodego przyrodnika.
  • zajęcia w Pracowni Przyrodniczej w Muzeum utrwalające wiedzę nabytą na zajęciach w plenerze tzn. rozwiązywanie krzyżówek, rebusów, zajęcia plastyczne – malowanie ptaków i kwiatów wybraną techniką malarską, wykonywanie kwiatów z papieru i bibuły, oglądanie pod mikroskopem preparatów przyrodniczych pozyskanych podczas zajęć w plenerze.

 

16 – 18 kwietnia – „Rośliny runa leśnego – zwiastuny wiosny”, „Poznajemy płazy we WPK”

Zajęcia prowadzone przez pracowników Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych Oddziału Zamiejscowego w Lubartowie.

Scenariusz zajęć:

  • Zapoznanie się ze środowiskiem płazów występujących na naszym terenie, obserwowanie migracji ropuchy szarej nad stawem w Kluczkowicach
  • Co to jest las, zapoznanie się z warstwami lasu, rozpoznawanie wiosennych roślin runa leśnego, opis budowy roślin (do pomocy zestaw Młodego Przyrodnika).
  • Podsumowanie zajęć :

gry i zabawy związane z tematem dnia , malowanie farbami na folii sterczowej roślin i ptaków, sadzenie „ogródka” naszymi nasionami, robienie zwierząt z szarego papieru , rozwiązywanie krzyżówek, rebusów itp.

 

19 kwietnia „Od nasionka do drzewa – czyli jak rośnie las ”, „Migracja płazów”

Zajęcia prowadzone przez pracowników Nadleśnictwa Kraśnik i Wydziału Rolnictwa. Leśnictwa , Środowiska Starostwa Opolskiego

Warsztaty terenowe:

  • Poznawanie podstawowych gatunków lasotwórczych, prezentacja roślin runa leśnego charakterystycznych dla Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego. Praca leśnika. Zasady prawidłowego zachowania w lesie.
  • Zapoznanie się ze środowiskiem płazów występujących na naszym terenie, obserwowanie migracji ropuchy szarej.

Podsumowanie zajęć w formie zabawy:

Gry i zabawy na świeżym powietrzu. Warsztaty plastyczne w pracowni przyrodniczej Muzeum, rozwiązywanie krzyżówek, rebusów, quiz przyrodniczy itp.

Zestaw młodego przyrodnika zawiera:

Przewodnik „Rośliny i zwierzęta”, lupa, lornetka, pojemnik z lupką na ciekawe okazy, kompasy, długopis, kartki do zapisywania itp.

 

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF

Radosnych Świąt!

WIELKANOC-2021-870x579

.

Z okazji Świąt Wielkanocnych
naszym wiernym Czytelnikom i Przyjaciołom
składamy szczere życzenia pokoju, wiary i miłości.
By nadchodzący czas był przepełniony czasem z rodziną,
który doda sił i zmotywuje do podejmowania kolejnych wyzwań,
a nadchodząca wiosna wypełni słońcem Wasze życie osobiste i zawodowe.

Życzymy świąt prawdziwie Wielkanocnych,
z wiarą mocną w lepsze jutro i nadzieją…
By przy stole w gronie rodziny,
miłość, dobroć i radość pozostały z Państwem na wiele dni i tygodni…

.

.

Radosnego Alleluja życzy

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
80. rocznica zamordowania rodziny Ulmów

80. rocznica zamordowania rodziny Ulmów

Józef Ulma i Wiktoria (z domu Niemczak) urodzili się i mieszkali w Markowej. Przez swoje zaangażowanie w wiele inicjatyw społecznych byli dobrze znani i lubiani. Swoimi licznymi talentami dzielili się z mieszkańcami Markowej oraz innych miejscowości ówczesnych powiatów, tj. łańcuckiego i przeworskiego. W 1935 roku zawarli związek małżeński, a potem doczekali się licznego potomstwa: Stasi, Basi, Władzia, Frania, Antosia, Marysi – kolejne dziecko miało przyjść na świat wiosną 1944 roku.

Ulmowie są w Polsce oraz poza jej granicami symbolem tych wszystkich, którzy oddali życie za pomoc Żydom prześladowanym przez Niemców.
Ze względu na heroizm rodziny Ulmów oraz jej wielkie i niezwykłe bohaterstwo, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2024 Rokiem Rodziny Ulmów.

Rodzina Ulmów symbolizuje postawę tych Polaków, którzy zginęli z rąk Niemców za niesienie w czasie okupacji pomocy Żydom. 13 września 1995 r. Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował pośmiertnie Józefa i Wiktorię Ulmów tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. W 2016 r. w Markowej otworzono muzeum ich imienia, które poświęcone jest wszystkim Polakom ratującym Żydów w czasie Zagłady. W 2017 r.,, w Rzeszowie, odsłonięto rondo upamiętniające rodzinę Ulmów, a od 2018 r. w rocznicę tragicznych wydarzeń w Markowej – czyli 24 marca – decyzją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Polaków Ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.

Rodzina Ulmów powiększyła liczne grono bohaterskich Polaków, którzy podczas II wojny światowej ratowali Żydów skazanych przez Niemców na zagładę. Ulmowie zostali uhonorowani wysokimi odznaczeniami przez Polskę i Izrael, a 10 września 2023 roku zostali ogłoszeni błogosławionymi Kościoła Katolickiego.

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
Witaj Wiosno ! ! !

Witaj Wiosno ! ! !

Wiosna to dla wielu najpiękniejsza pora roku.
Pierwszy dzień wiosny od dawna jest odbierany za cudowny i ekscytujący. Niesie ze sobą nadzieję, nowe pomysły, plany, dodaje nam energii…

Wiosna – Skaldowie

Wiosna – cieplejszy wieje wiatr,
Wiosna – znów nam ubyło lat,
Wiosna, wiosna wkoło, rozkwitły bzy.
Śpiewa skowronek nad nami,
Drzewa strzeliły pąkami,
Wszystko kwitnie w koło, i ja, i Ty.

Ktoś na niebie owce wypasa, hej
Popatrz zakwitł już Twój parasol, hej
Nawet w bramie pan Walenty stróż,
puszcza wiosną pierwsze pędy, już.

Portret dziadzia rankiem wyszedł sam,
I na spacer poszedł sobie sam.
Nie przeszkadza tytuł, wiek i płeć,
By zieloną wiosnę w głowie mieć.

Wiosna, wiosna, wiosna, wiosna.

 

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,skaldowie,wiosna.html

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF
21 marca… Światowy Dzień Poezji

21 marca… Światowy Dzień Poezji

Poezja jest wtedy, gdy emocje znajdują swoje myśli, a myśli znajdują swoje słowa …”

Robert Frost

.
.

Święto ustanowione przez UNESCO jesienią 1999 roku. Głównym miejscem obchodów tego dnia jest Paryż i w tym czasie, organizowane są wydarzenia literackie, spotkania autorskie, warsztaty pisarskie, które promują czytanie, pisanie i publikowanie poezji w aspekcie międzynarodowym.

W Polsce koordynacją imprez organizowanych w Światowym Dniu Poezji zajmuje się Komitet Organizacyjny. W polskich miastach odbywają się wydarzenia poetyckie, na które zapraszani są goście z całego świata. Celem obchodów jest popularyzowanie w trakcie wydarzeń literackich rodzimej poezji i zagranicznej. Na spotkania przyjeżdżają poeci, dziennikarze i osoby związane z literaturą. W tym czasie także wręczane są nagrody, między innymi dla wybitnych polskich poetów i zagranicznych.
.

.

Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim

Download PDF