Jan Twardowski
Najpopularniejszy polski poeta religijny, którego fenomen wykracza poza literaturę – jego wiersze i proza są traktowane, jako przesłanie duszpasterskie i poradniki dobrego życia.
Debiutował w 1933 na łamach międzyszkolnego pisma „Kuźnia Młodych„, w którym prowadził „Poradnik literacki” oraz publikował wiersze i nowele. W 1935 do wydanej nakładem „Kuźni Młodych” Antologii współczesnej poezji szkolnej weszły trzy wiersze Twardowskiego. Pierwszym tomikiem poety był „Powrót Andersena” (1937), opublikowany w nakładzie 40 egzemplarzy.
W 1945 wstąpił do seminarium duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1948 roku. Otrzymał posadę wikarego na parafii w Żbikowie k. Pruszkowa. W 1952 powrócił do Warszawy. Został wikarym w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu, a następnie w parafiach Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie i Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim.
W 1959 wydał swój „powtórny debiut”, pierwszy po ponad dwudziestu latach zbiór „Wiersze” (w jednym tomie z „Niepowrotnymi godzinami” ks. Pawła Heintscha). Rok później został rektorem przy klasztorze Panien Wizytek na Krakowskim Przedmieściu, gdzie posługę sprawował do końca życia. Był również duszpasterzem warszawskich środowisk twórczych, a także katechetą dzieci i młodzieży, do których adresował zbiory prozy, m.in. „Zeszyt w kratkę„, „Rozmowy z dziećmi i nie tylko z dziećmi” (1973) oraz „Patyki i patyczki” (1987). Ogromną popularnością cieszyły się jego kazania, a mieszkanie księdza licznie odwiedzali czytelnicy.
W listopadzie 1993 ksiądz Twardowski przeszedł zawał serca. Zmarł 18 stycznia 2006 roku.
Twardowski stworzył w polskiej poezji „nowy język wiary”. Zamiast rozumowego, teologicznego poznania proponował franciszkańską „wiarę radosną” i absolutne, przypominające dziecięcą ufność, zawierzenie Stwórcy. Znakiem Boga jest w poezji ks. Twardowskiego jego dzieło: przyroda i drugi człowiek.
Zachęcamy do lektury twórczości ks. Jana Twardowskiego, zapraszamy do biblioteki.
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno.